سمرقند؛ پُر و پیمان دربارۀ «سایه»
تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۹۸۴۷۵
عصر ایران- شمارۀ شوم مجلۀ تازه منتشرۀ «سمرقند» که در در 600 صفحه منتشر شده در واقع ویژه‌نامۀ پُر‌و‌پیمان امیر هوشنگ ابتهاج (سایه) است و هر چند شمارۀ زمستان 1401 است اما می‌توان آن را نوروزی هم دانست.
سمرقند بیش از هر نشریه و فصل‌نامۀ دیگر به «بخارا» شبیه است و دلیل آن هم روشن است. صاحب‌امتیاز و مدیر‌مسؤول «سمرقند» نیز علی دهباشی است و بدین‌ترتیب او پس از «کِلک» و «بُخارا» حالا به انتشار «سمرقند» روی آورده با این تفاوت که از کِلک رفت و بخارا را منتشر کرد ولی حالا بخارا هست و سمرقند را هم کنار آن منتشر می‌کند و آن را به ویژه نامه‌های حجیم‌تر اختصاص داده و جالب این که دختر سایه - یلدا ابتهاج- به عنوان سردبیر میهمان در این شماره معرفی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هرچند بخشی از مطالب سمرقند دربارۀ سایه قبلا در نشریات منتشر شده ولی این را نمی‌توان ضعف آن دانست چرا‌که یک‌جا گرد آمده و قابل نگه‌داری است. حال آن‌که آن مطالب را نمی شود جدا کرد و با هم خواند و نگاه داشت.
در میان تمام اشعاری که از سایه در این کتاب/ فصل‌نامه آمده یکی بیشتر به دل نویسندۀ این سطور می‌نشیند؛ همان که یلدا ابتهاج هم آن را دوست‌تر می‌دارد. به راستی هم آن‌قدر این غزل زیباست که شاید در نگاه اول تصور شود از دیوان شمس و سرودۀ مولاناست و با این نگاه اگر برخی از اشعار سایه به تعبیر دکتر شفیعی کدکنی به حافظ پهلو می‌زند بعضی دیگر هم حال و هوای شمس دارد و چند بیت که می‌گذرد ناخودآگاه با ریتم موسیقایی می‌خوانیم و حس سماع به آدمی دست می‌دهد:
بگردید، بگردید، در این خانه بگردید
در این خانه غریب‌اید، غریبانه بگردید
یکی مرغِ چمن بود که جفتِ دلِ من بود
جهان، لانۀ او نیست، پیِ لانه بگردید
یکی ساقیِ مست است، پسِ پرده نشسته است
قدح، پیش فرستاد که مستانه بگردید
یکی لذتِ مستی است، نهان زیر لب کیست؟
از این دست بدان دست، چو پیمانه بگردید
یکی مرغِ غریب است که باغِ دلِ من خورد
به دامش نتوان یافت، پیِ دانه بگردید
نسیمِ نفَسِ دوست به من خورد و چه خوش‌بوست
همین جاست، همین جاست، همه خانه بگردید
نوایی نشنیده است که از خویش رمیده است
به غوغاش مخوانید، خموشانه بگردید
سرشکی که بر آن خاک فشاندیم بُنِ تاک
در این جوشِ شراب است، به خُمخانه بگردید
چه شیرین و چه خوش‌بوست، کجا خوابگهِ اوست؟
پی آن گلِ پُرنوش، چو پروانه بگردید
بر آن عقل بخندید که عشقش نپسندید
در این حلقۀ زنجیر چو دیوانه بگردید
در این کنجِ غم‌آباد، نشانش نتوان داد
اگر طالبِ گنجید به ویرانه بگردید
کلیدِ درِ امّید اگر هست، شمایید
در این قفلِ کهن‌سنگ، چو دندانه بگردید
رخ از سایه نهفته است، به افسونِ که خفته است؟
به خوابش نتوان دید، به افسانه بگردید
تن او به تنم خورد، مرا بُرد، مرا بُرد
گرَم باز نیاورد، به شکرانه بگردید
در این تورق‌ها و نگاهی انداختن‌ها روش و شیوه این نیست که کامل نقل کنیم ولی این شعر آن قدر زیباست که برای معرفی کفایت می‌کند. همین یک بیت را دوباره ببینید:
کلیدِ درِ امید اگر هست، شمایید
در این قفل کهن‌سنگ، چو دندانه بگردید
به نظر شفیعی کدکنی اشاره شد جا دارد نقل کنیم و جالب اینکه در خرداد 1385 و در حیات او گفته یا نوشته بود نه بعد از مرگ که طبعا ستایش‌ها قدری رنگ اغراق می‌گیرد:
«شعر سایه استمرار بخشی از جمال‌شناسی شعر حافظ است. آنهایی که بوطیقای حافظ را می شناسند از شعر سایه سرمست می شوند و با اطمینان می‌توانم بگویم که از روزگار خواجه تا امروز، هیچ شاعری نتوانسته است به اندازۀ سایه در این راه (جمال‌شناسی به سبک حافظ) موفق باشد. این سخن را از سر کمال اطلاع و جست‌و‌جو در تاریخ ادبیات فارسی می‌نویسم و به قول قائلش: می‌گویم و می‌آیمش از عهده برون».
از گفت‌و‌گوی بیژن اسدی با هوشنگ ابتهاج هم شروع آن بسیار به دل می‌نشیند: «چون پدر و مادرم پیش از تولد من صاحب پسری می‌شوند که در لحظه تولد می‌میرد همیشه حس می‌کنم اگر او زنده می‌ماند من به دنیا نمی‌آمدم. چون با روندی که آنها برای بچه‌دار شدن خودشان داشتند یعنی هر سه سال یکی به دنیا آمده من نباید آن موقع می‌آمدم و به همین خاطر همیشه این حس را داشته‌ام که در این دنیا عوض کس دیگری دارم زندگی می‌کنم و از اول عوضی به دنیا آمدم!»
از ویژگی‌های این شماره این است که مقالاتی از درگذشتگان هم دربارۀ سایه گردآوری شده و حالا می‌توان معنی سردبیر میهمان را دریافت چرا که خانم یلدا ابتهاج اگر چه روزنامه‌نگار حرفه‌ای نیست اما بیش و پیش از دهباشی به آرشیو سایه دست‌رسی داشته و نوشته‌های مهدی حمیدی شیرازی، پرویز ناتل خانلری، غلامحسین یوسفی، باستانی پاریزی، سیمین بهبهانی، مرتضی کیوان و چند تن دیگر که همه قبل از سایه از دنیا رفته‌اند شاید از این دست باشد.
در نوشتۀ حسین منزوی هم نکتۀ جالبی آمده است: «پدرم برادری داشت که زمانی کارگر بود. او در یک کارخانۀ سیمان کار می‌کرد که مال یکی از ابتهاج‌های سرمایه‌دار بود، عموی ابتهاجِ شاعر. لازم نیست به خودتان زحمت بدهید و رابطه‌ای خاص بین سرمایه و شعر پیدا کنید. بگذارید در میان این همه شاعرِ یک لاقبای در هفت آسمان یک ستاره ندار، یک شاعر هم بوده باشد که عمویی متمول داشته باشد! باری آن عموی من که برای عموی هوشنگ ابتهاج کار می‌کرد اولین دریچه‌های آشنایی با سایه را به روی من باز کرد. من در آن زمان دانش‌آموز دبیرستان صدر‌جهان زنجان بودم. جوانی شانزده هفده ساله که تازه داشت با شعر در می‌آمیخت. برای عموی من دنیا به دو قسمت تقسیم می‌شد: سیاهِ سیاه و سفیدِ سفید. کینۀ طبقاتی را بی آن‌که تجربه کرده باشد شعار می‌داد و عجبا که در نقشۀ او برای خوب‌ها و بدها یک چیز به نظر می‌آمد سر جای خودش نیست: هوشنگ ابتهاج که برادر‌زادۀ صاحب کارخانه بود و گویا با پُست مدیر داخلی در نقشۀ عموی من از سایه به قسمت روشن عکس آمده بود!»
از این دست مطالب شیرین در "سمرقند" فراوان است اما شعر جای دیگر نشیند و از جمله شعری که منتشر نشده بود و اول بار در همین مجله درج شد و حالا البته زبان زد شده است:
ای مرغ گرفتار!
بمانی و ببینی
آن روزِ همایون که به عالَم قفسی نیست.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۹۸۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختیارات درویش محدود شد؛ سایه ناظر مالی روی امضاهای مدیرعامل پرسپولیس
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس برای امضای اسناد مالی نیاز به تایید ناظر تعیین شده از سوی سهامداران عمده بانکی خود دارد.
طرفداری | کنسرسیوم بانکی پس از خرید بلوک سهام ۸۵ درصدی باشگاه پرسپولیس در خصوص جزئیات واگذاری کرسی‌های هیأت مدیره و همچنین تعیین مدیرعامل به توافق‌هایی دست پیدا کرد تا در نهایت با اعلام مدیرعامل یکی از این بانک‌ها که عهده دار تعیین مدیرعامل است، رضا درویش با یک شرط به کارش ادامه دهد.
به نقل از مهر، درویش در حالی تا پایان فصل جاری به کارش در پرسپولیس ادامه می‌دهد که ناظر مالی باید روی کارهای او نظارت کند. این عضو اقتصادی که با نظر مستقیم کنسرسیوم بانکی قرار است عضویت در هیأت مدیره باشگاه را نیز دریافت کند قرار است به تمام قراردادهای جاری باشگاه رسیدگی کند.
در حقیقت درویش دیگر نمی‌تواند بدون مجوز این عضو مهم قراردادهای مالی امضا کند و باید تاییدیه های او را نیز دریافت کند.
قرار است عضو جدید ناظر بر امور مالی - حقوقی مدیرعامل باشگاه در هفته آینده شروع به کار کرده و تمام موارد از پیش تعیین شده که در آستانه عقد قرارداد است را مورد بازنگری قرار دهد.
شایان ذکر است کنسرسیوم بانکی تصمیم دارد پس از پایان فصل جاری لیگ برتر در خصوص ادامه حضور درویش در این باشگاه تصمیم گیری خواهد کرد.
از دست ندهید ????????????????????????
محمد مورایس؛ نام جدید سرمربی سپاهان؟ هالند، خیلی پیشرفت کردی و در سطح چمپیونشیپ شدی! واکنش هوادار تاتنهام بعد از کری‌خوانی نافرجام برای رایس (فیلم) بنر توهین‌آمیز بازیکن اینتر علیه ستاره میلان
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور